Nga Kim Mehmeti
Në zgjedhjet e fundit në Shqipëri humbi mëmëdheu me në krye ‘partinë’ e atyre që besuan se ‘Rilindësit’ që ia morën vendit të gjitha, që ia rrënuan Teatrin Kombëtarë dhe mbëmendjen për të shkuarën, që për teket e veta e dënuan shtetin me qindra milion euro, që e shlyen kufirin mes krimit e politikës, që vendin e bënë të pabanueshme për rininë e saj dhe kopsht të hashashit, pra se kjo aleancë pushtetarësh ku kanë ndikim thuajse të gjitha ‘qelbësirat”, do ngihen me aq sa morën e nuk do shkojnë përtej kësaj, që vendit të vet t’ia vjedhin e t’ia vrasin atë pa të cilën humb kuptim çdo vlerë individuale e qytetare– shpresën se votuesi mundet lirshëm të caktojë se kush do e drejtojë shtëpinë e përbashkët.
Dhe më tragjikja që nxorën në sipërfaqe këto zgjedhje nuk është vetëm krimi zgjedhor, por e vërteta se Shqipërisë i mungojnë shqiptarët e saj dhe se ajo është katandisur udhës që të mbetet vetëm me votuesit ‘Rilindjes’, numri i të cilëve nuk pakësohet edhe kur vendin e braktisin me qindra mijë shqiptarë. Pra u pa se gjitha këto parti së bashku që kanë fituar deputet, nuk përfaqësojnë as 40 për qind të votuesve dhe se Shqipërinë e drejton vullneti politik i 20 për qind të shqiptarëve.
Andaj pa zërin e mërgatës, zgjedhjet në Shqipëri bëhen të pakuptimta e të rrejshme. Njësoj siç është e rrejshme edhe ftesa e Piktorit drejtuar PD-së për bashkëpunim, e cila i ngjanë orvatjes së hajdutit t’i legalizojë parat e vjedhur. Pra me këtë ftesë ai tenton ta legalizojë krimin e vet zgjedhorë.
Këto zgjedhje shpërfaqën edhe më qartë se “Rilindja” është aleancë ku çdo gjë funksion sipas mendësisë Enveriste – të gjithë për partinë e udhëheqësin e saj, e askush për shtetin, për dallim nga PD-ja e cila nuk është pastruar nga ata që çdo gjë e duan për vete, duke mos i lënë asgjë partisë.
Ndërkohë duhet pranuar se “Rilindja” është punëtori që e harxhon lëndën e parë të quajtur Shqipëri, për të prodhuar gënjeshtra e zhurmë, që do e shlyejnë kufirin mes të vërtetën dhe të rrejshmen për mëmëdheun, që do e mbulojnë zërin e të vërtetës për çdo mëkat e krim që bëjnë drejtuesit e sajë.
Dhe duhet thënë se Enveri mbahej në pushtet duke i vrarë armiqtë e duke i kontrolluar të vërtetat që do ia thotë popullit, ndërkaq “Rilindësit” e sundojnë Shqipërinë duke i heshtur kundërshtarët politik dhe duke e shpopulluar vendin.
Kështu që ajo që i bënë thuajse të njëjtë Partinë e dikurshme të Punës dhe “Rilindjes” është se shteti i shërben partisë, e jo partia shtetit dhe se patriotizmi e atdhedashuria, maten nëpërmjet asaj sa i shërben partisë, e jo vendit e popullit tënd./sakte.net
