Institucionet e kopshteve, të cilat sot konsiderohen themelore për zhvillimin e hershëm të fëmijëve, kanë një histori interesante që nis në Gjermani në fillim të shekullit të 19-të.
Ideatori kryesor i këtij koncepti ishte Friedrich Fröbel, një pedagog vizionar që i dha jetë idesë së edukimit të fëmijëve përmes lojës dhe ndërveprimit kreativ.
Si lindi ideja?
Në vitin 1837, Fröbel, i frymëzuar nga natyra dhe nevoja për një qasje të butë ndaj mësimit, zhvilloi konceptin e një “kopshti” për fëmijët, ku ata mund të “kultivoheshin” si bimët në një mjedis të dashur dhe të kujdesshëm.
Ai e quajti këtë institucion “Kindergarten”, një term që në gjermanisht nënkupton “kopsht i fëmijëve”.
Kopshti i parë: Një hap historik
Kopshti i parë u hap në vitin 1840 në qytetin Bad Blankenburg të Gjermanisë.
Fröbel krijoi një model edukativ që përfshinte lojëra, këngë, dhe aktivitete krijuese si mjete për të stimuluar zhvillimin emocional, fizik dhe intelektual të fëmijëve.
Ky model u pa si një qasje revolucionare në atë kohë, duke thyer normat tradicionale të arsimit që ishin përqendruar kryesisht në disiplinë dhe rregulla strikte.
Përhapja e idese në botë
Pas suksesit të konceptit të tij në Gjermani, “Kindergarten” u përhap me shpejtësi në vendet e tjera.
Në Shtetet e Bashkuara, Elizabeth Peabody hapi kopshtin e parë në vitin 1860, në Boston, duke ndjekur dhe adaptuar parimet e Fröbelit për audiencën amerikane.
Në të njëjtën kohë, shumë vende të Evropës adoptuan këtë qasje si një mënyrë për të përgatitur fëmijët për shkollimin formal.
Pse kopshtet u bënë të domosdoshme?
Me avancimin e industrializimit, gjithnjë e më shumë gra filluan të punonin jashtë shtëpisë, duke krijuar nevojën për institucione që jo vetëm kujdeseshin për fëmijët, por edhe kontribuonin në zhvillimin e tyre edukativ.
Kopshtet jo vetëm që u bënë një hapësirë për mësim dhe lojë, por edhe një vend ku fëmijët mësonin të ndërvepronin me bashkëmoshatarët dhe të zhvillonin aftësi sociale.
Trashëgimia e Fröbelit sot
Friedrich Fröbel la pas një trashëgimi të jashtëzakonshme, me kopshte të adaptuara sipas kulturave dhe nevojave të ndryshme në mbarë botën.
Qasja e tij për edukimin përmes lojës dhe dashurisë ndaj natyrës vazhdon të jetë një nga parimet bazë të arsimit të hershëm edhe në ditët e sotme.
Përfundim
Nga një ide e thjeshtë në Gjermani deri te një institucion global, kopshtet kanë evoluar në mënyrë të jashtëzakonshme, duke mbetur një pjesë e rëndësishme e jetës së fëmijëve dhe një bazë për një arsim të suksesshëm në të ardhmen./InfoKosova/
