Një 88-vjeçar shqiptar është përplasur për vdekje nga një makinë të premten e 29 marsit në Park Avenue.
Bëhet fjalë për Mihallaq Milkanin, vëllain e regjisorit të njohur shqiptar Piro Milkani.
Policia britanike është duket hetuar rastin si aksident të qëllimshëm, ndërsa familjarët e Milkanit kanë reaguar për mediat britanike:
Artikulli i plotë:
I moshuari shqiptar përplaset për vdekje nga makina në Angli, reagon i vëllai Piro Milkani: Humba mikun më të mirë të jetës!
“Krijoni njohuri dhe pasuri për familjen tuaj në mënyrë që të kujdeseni për fëmijët tuaj”, këto janë disa nga mësimet e jetës që Mihallaq Milkani u dha fëmijëve të tij, nipërve dhe miqve të tij me të cilët rrinte rregullisht në Espress Yourself Coffee në Richmond Avenue.
Një shtyllë e dashur e familjes së tij dhe rrjetit të miqve të tij, Milkani, 88 vjeç, vdiq të premten pasdite, pasi u përplas nga një makinë që drejtohej nga një i njohur 69-vjeçar, sipas policisë.
“Të gjithë e njohin atë në Ëorcester. Kam marrë telefonata pa ndërprerje”, tha Eftim Milkani për babain e tij. “Ai kishte disa udhëtime në ER por asgjë nuk e rrëzoi. Ai shërohej gjithmonë. E urrej ta them këtë, por u desh një kamion i madh për ta nxjerrë jashtë. Asgjë tjetër nuk po e rrëzonte.”
Çdo ditë, Mihallaq Milkani do të zhvillohej në gjyq me një grup burrash shqiptarë të cilët i quante miqtë e tij të dashur në Espress Yourself. Kafeneja ishte e mbyllur të premten, ditën e aksidentit, sepse pronari i dyqanit kishte shkuar për të vizituar vajzën e tij që jeton në një pjesë tjetër të vendit. Kështu Milkani dhe një burrë tjetër vendosën të shkonin me makinë në një kafene tjetër në Park Avenue.
Ndërsa priste jashtë automjetit në një parking aty pranë, Milkani u godit kur shoferi 69-vjeçar bëri shpejtësi mbrapa dhe më pas përpara, sipas policisë.
“Ishte një grup i tërë miqsh që ishin vendosur rreth tij. Ai ishte qendra e atij grupi miqsh,” tha Eftin Milkani për grupin e kafeneve të babait të tij. “Ai nuk ishte shumë i fortë, pasi mund të ecte vetëm 20 metra dhe më pas të mos merrte frymë. Ai nuk do të humbiste më shumë se një ditë për të shkuar në atë kafene. Ishte momenti i tij i Zenit, duke u shoqëruar me miqtë, duke folur me ta. … Unë do të thosha se pesë deri në 10 ditë në vit do të mungonte të shkonte në atë kafene.”
Nekrologji Mihallaq Milkani
Mihallaq Milkani jetonte në Ëorcester me djalin dhe nusen e tij, Eftim dhe Rachel Milkani. Bashkëshortja e tij, Marijeta, ka vdekur vite më parë. Eftim Milkani tha se babai i tij ishte shumë i përkushtuar ndaj familjes së tij, duke marrë rregullisht nipërit e tij në park dhe gjithmonë një punëtor shumë i madh.
“Babai im ka punuar deri në moshën 73-vjeçare”, tha Eftim Milkani. “Dhe ai u largua që të mund të na ndihmonte. Ai ishte kujdestari ynë për fëmijët e mi. Kjo ishte hera e parë që ai në fakt përfundoi duke ndërruar pelenat. I thashë si të ndërronte pelenat. I ndërronte pelenat nipit. Ai nuk na kishte ndryshuar kurrë kur ishim fëmijë, mua dhe motrën time, por ai e bëri këtë për nipin e tij.”
Ditët e para të Mihallaq Milkanit si oficer detar në Riga, Letoni.
Një karrierë si oficer detar
I lindur dhe i rritur në një kodër në Drenovë të Shqipërisë, Mihallaq Milkani pati një rrugëtim të karakterizuar nga guximi, përkushtimi dhe dashuria e palëkundur, sipas familjes së tij.
“Babai im i mbante mend të gjitha historitë e jetës së tij. Të gjithë shkuan tek ai për këshilla. Kam pirë kafe me dikë (të martën) që është në moshën time dhe ai e dinte dhe më tha, ‘Nuk po e them këtë për të qenë mirë me ty, por babai yt ishte një njeri i jashtëzakonshëm. Ai dinte të fliste, nuk zemërohej kurrë. Ai shkonte mirë me të gjithë dhe jepte këshillat më të mira’”.
Në moshën 22 vjeçare, në vitin 1957, Mihallaq Milkani u largua nga Shqipëria për të studiuar në akademitë detare në Shën Petersburg, Rusi dhe Riga, Letoni (atëherë ende pjesë e Bashkimit Sovjetik), sipas vëllait të tij më të vogël Piro Milkani, i cili është i njohur. regjisor dhe kinematograf në Shqipëri.
Mihallaq Milkani u kthye në Shqipëri, ku shërbeu si oficer i marinës deri në fillim të viteve 1970. Ai shërbeu në nëndetëse pranë një ishulli të quajtur Sazan, tha vëllai i tij të martën gjatë një interviste telefonike nga kryeqyteti i Shqipërisë, Tirana.
Milkani dha mësim si profesor për rreth 10 vjet, deri në vitin 1982, në Akademinë Detare në Vlorë, Shqipëri, diçka që “i pëlqeu shumë”, tha vëllai i tij. Ai madje shkroi një libër shkollor që studentët e tij do ta përdornin shpesh.
Piro Milkani fitoi famë vetë përmes filmave të tij, por mësoi rastësisht për efektin e vëllait të tij të madh te ata që kishin ndjekur mësimet e tij.
“Edhe pse jam personazh publik në Shqipëri, shpesh herë njerëzit më ndalonin në rrugë për të më shtrënguar dorën dhe për t’u prezantuar si studentë krenarë për mësimet e vëllait tim në Akademinë Detare në Vlorë,” tha Piro Milkani, 85 vjeç. “E gjitha ishte falë përkushtimit të Mihallaqit ndaj profesionit të tij.”
Mihallaq Milkani doli në pension në vitin 1990 në moshën 55-vjeçare, rreth kohës së rënies së komunizmit në Shqipëri.
Ai dhe familja e tij hynë në një kohë vështirësish të mëdha financiare, duke jetuar me 40 dollarë në muaj për shumë vite deri në vitin 1997, kur Mihallaq Milkani mori vendimin për të emigruar në Shtetet e Bashkuara.
“Shqipëria po kalonte një tranzicion në vitet ’90. Pensioni i tij nuk vlente shumë, edhe me atë karrierë të madhe që kishte. Kështu që të ardhurat e tij nuk ishin më të mirat”, tha Eftim Milkani. “Të dy prindërit e mi ishin rreth të 60-tave, por ata fituan lotarinë e emigracionit dhe më pas u transferuan në Shtetet e Bashkuara për një jetë më të mirë për veten e tyre, por kryesisht për mua për t’u arsimuar. .”
Sot, Eftim Milkani, i cili vazhdoi të fitojë doktoraturën në kimi nga Instituti Politeknik Ëorcester, është një shkencëtar kryesor në Giner Inc.
“Babai im thoshte shpesh: “Po të qëndroja në Shqipëri, nuk do të kisha arritur deri këtu”, tha Eftim Milkani.
Një jetë e re në një vend të ri
Edhe në moshën 62-vjeçare, Mihallaq Milkani kapërceu pengesat në vendin e tij të ri, të adoptuar.
“Kur erdhi në Shtetet e Bashkuara, babai im filloi të punonte në një frigorifer. Ai ishte duke paketuar perime. Pas një jave, sepse mendoj se dukej shumë i moshuar, menaxheri e pushoi nga puna. Ndoshta nuk ishte mjaftueshëm i shpejtë”, tha Eftim Milkani. “Ai ishte shumë i lënduar nga kjo sepse nuk ishte pushuar kurrë nga puna në jetën e tij. Për të, ndihej si një dështim. Pra, puna tjetër (në Dimitria Delights në North Grafton), ai punoi më shumë se të rinjtë.”
Ai shpesh e shqiptonte emrin e tij të parë (përafërsisht i shqiptuar si Mee-huh-lach në shqip) në Michael.
Milkani nuk e humbi kurrë pasionin e tij për letërsinë, historinë dhe tekstet shkencore, kjo e fundit një kujtim i viteve të tij si oficer i marinës. Të shihje se si kujdesej për kopshtin e tij nuk ishte një pamje e pazakontë.
Ai mbajti kontakte me vëllain e tij, i cili do të drejtonte prej tij projekte të reja filmash ose libra përpara se ndonjë prej këtyre veprave të bëhej publike, duke përfshirë mbledhjen e intervistave dhe audicioneve përpara prodhimit të filmit.
Hera e fundit që Piro Milkani foli me vëllain e tij ishte të enjten në mbrëmje, një ditë para vdekjes së Mihallaqit.
“Ai ishte një mentor i vlefshëm për punën time. Unë nuk humba vetëm një vëlla të mirë. Kam humbur shokun tim më të mirë”, tha Piro Milkani.
Kujtime të qëndrueshme, mësime të qëndrueshme
Mbesa e Mihallaq Milkanit, Regina Milkani, tha se ai ishte “gjyshi më i mirë që mund të imagjinonit ndonjëherë”.
Ai foli me të rregullisht, tha Regina Milkani, e cila është mësuese kërcimi në Studio Jo Ann Ëarren, por ata folën më gjatë se zakonisht një natë para vdekjes së tij.
“Ai më tha se duhej të kujdesesha për trupin dhe shpirtin tim dhe të pushoja çdo natë, sepse nëse nuk e bëj këtë, do të më arrijë më vonë”, tha Regina Milkani. “Ai zakonisht fliste vetëm për punën ose thoshte se duhet të kem një punë të mirë, të martohem dhe të kem fëmijë. Por këtë herë ishte ndryshe.”
Tashmë, Regina Milkani tha se i mungon prania e gjyshit.
“Shtëpia ime ndihet e zbrazët pa të, sepse çdo ditë ai të përshëndeste. Ai do të të thoshte natën e mirë. Nëse do të isha jashtë për ditën, ai do të më telefononte për të më kontrolluar”, tha Regina Milkani. “Ai sigurohej që unë ta dija se sa shumë më donte, çdo ditë. Kështu që ndoshta do të më mungojë t’i dëgjoj ato fjalë, edhe nëse i kam marrë si të mirëqena.”
Regina Milkani tha se gjyshi i saj ishte një “djalosh në këmbë” dhe “flutur sociale”, duke vënë në dukje se ajo nuk njeh shumë 88-vjeçarë që ende rrinë me miqtë e tyre çdo ditë.
“Kam kujtime të tij duke më hipur në pjesën e përparme të biçikletës në të gjithë Ëorcester-in,” kujton Regina Milkani. “Deri para disa vitesh, ai ishte ende duke ecur me biçikletë rreth Ëorcester.”
Eftim Milkani tha se babai i tij ishte shumë mirënjohës për Shtetet e Bashkuara dhe mundësinë që i dha atij dhe familjes së tij.
“Ishte tipi që i pëlqente të valëvitte ose flamurin shqiptar ose atë amerikan”, tha Eftim Milkani. “Por, po, ai ishte shumë i lumtur që ishte këtu dhe mirënjohës.”
Babai i tij ishte gjithashtu një adhurues i historisë, diçka që i fërkonte djalit të tij.
“Babai im më mësoi të jem i dashur dhe i respektueshëm ndaj të gjithëve, kurrë mos i lejo emocionet të të kalojnë përpara”, tha Eftim Milkani. “Një nga këshillat e tij kryesore ishte: “Mos lini asnjë punë që duhet të bëni për nesër. Bëje sot.’ Dhe, ‘Zemërimi që ke sot, lëre atë për nesër’.
Orari i thirrjes së Mihallaq Milkanit është të enjten dhe varrimi i tij të premten.
