Didier Fassin, një profesor në College de France, ka botuar një libër të ri të titulluar “Humbja perëndimore”, në të cilin ai eksploron arsyet e miratimit nga Perëndimi të shkatërrimit të territorit palestinez. Ai beson se kjo është humnera morale më e thellë në të cilën ka rënë bota perëndimore që nga Lufta e Dytë Botërore.
Faqja e internetit Mediapart thekson se libri i profesor Fassin, kreu i Departamentit të Çështjeve Etike dhe Problemeve Politike në Shoqëritë Bashkëkohore, po merr tani vëmendje të madhe në kontekstin e sulmit të ri nga ushtria izraelite në pjesën veriore të Rripit palestinez të Gazës. Megjithatë, libri u prit me heshtje të dyshimtë nga qeveritë në botën perëndimore. Prandaj, Mediapart ka zhvilluar një intervistë me autorin e këtij libri dhe më poshtë është një përmbledhje:
Profesor Didier Fassin deklaroi, në një intervistë me Joseph Confavreux, se nuk është e mundur të bindësh mbrojtësit e politikës vdekjeprurëse të qeverisë izraelite, duke shtuar se ata akuzojnë këdo që bën thirrje për një armëpushim për antisemitizëm. Për shkak të kësaj, ai dëshiron të ofrojë sqarime për shumë njerëz që kanë pyetje për atë që ndodhi vitin e kaluar dhe që duan të kuptojnë pse bota perëndimore lejoi ushtrinë izraelite të shkatërronte Gazën dhe të shfaroste popullsinë e saj. Pse nuk reagoi kur u vranë fëmijë, u shkatërruan spitalet, bombardoheshin shkollat dhe vriteshin gazetarët dhe pse ndaloi protestat që kërkonin respektimin e ligjit ndërkombëtar, edhe pse Izraeli shkeli ligjet pa asnjë pasojë.
Fassin shpjegoi se ai e shkroi këtë libër sepse e kishte të pamundur të heshtë përballë asaj që ishte humnera më e thellë morale në të cilën ka rënë bota perëndimore që nga Lufta e Dytë Botërore. Prandaj, siç thotë ai, ka dashur të krijojë një arkiv të gjashtë muajve të parë të luftës në Gaza, për të lënë gjurmë për të ardhmen.
Shlyerje për Holokaustin?!
Kur u pyet nëse pëlqimi i Evropës për shkatërrimin e Gazës mund të ishte një lloj shlyerjeje për Holokaustin, autori pyeti veten: “Pse duhet palestinezët të paguajnë çmimin për krimet e kryera nga evropianët për shekuj, të cilat kulmuan me gjenocidin ndaj çifutët? Si mundet bota perëndimore të shkarkojë veten nga përgjegjësia për shkatërrimin e hebrenjve në Evropë duke mbështetur shkatërrimin e palestinezëve në Gaza?”
Didier Fassin thekson se thirrja e Holokaustit në Gjermani përdoret për të lënë në hije tema të tjera, më pak të rëndësishme të politikës ndërkombëtare. Ky apel është një çështje gjeostrategjike, pasi Izraeli shihet si një post i botës perëndimore në Lindjen e Mesme. Gjithashtu, është një strategji ekonomike për të mbështetur krijimin e një tregu të madh rajonal dhe forcimin e aparatit ushtarako-industrial ndërkombëtar. Përveç kësaj, është gjithashtu një çështje ideologjike, duke pasur parasysh rritjen e racizmit anti-arab dhe anti-musliman.
Versioni zyrtar i ngjarjes
Kur u pyet: “Si u vendos kontrolli i fjalës dhe opinionit për të penguar njerëzit të thonë të vërtetën për atë që po ndodh në Gaza?“, autori u përgjigj se qeveritë krijuan një version zyrtar të së vërtetës shumë herët. Kështu, presidenti francez Emmanuel Macron foli për 7 tetorin si “masakrën më të madhe antisemite të këtij shekulli”, duke kujtuar se “Izraeli ka të drejtën e vetëmbrojtjes”. Ai sugjeroi dërgimin e ushtarëve në Gaza si pjesë e një “koalicioni” të ngjashëm me atë që lufton ISIL-in, kështu që një gjuhë e tillë u bë e pranueshme në sferën publike.
Profesori thekson se nuk ka pasur “luftë midis Izraelit dhe Hamasit”, sepse në fakt ishte një luftë kundër palestinezëve, e cila filloi para 7 tetorit dhe pas kësaj date u shndërrua në një luftë të gjithanshme.
Ai tha se termi “luftë midis Izraelit dhe Hamasit”, i cili mbizotëroi në periudhën pas 7 tetorit, është “mashtrues për dy arsye”. “Së pari, sepse fshin historinë që i parapriu sulmeve të Hamasit, kur izraelitët gradualisht i privuan palestinezët nga toka, prona dhe të drejtat e tyre. Së dyti, sepse fsheh deklaratat e liderëve politikë dhe ushtarakë izraelitë të cilët menjëherë deklaruan se nuk ka palestinezë të pafajshëm, se ata janë të gjithë përgjegjës, se është e nevojshme të hiqet Rripi i Gazës nga faqja e dheut dhe se është e nevojshme t’i ofruhet popullatës një zgjedhje midis jetës dhe vdekjes dhe urisë dhe largimit”.
Mohimi aktual
A është e barabartë nënvlerësimi dhe tolerimi i gjenocidit në Gaza me mohimin e realitetit të 7 tetorit? Kësaj pyetjeje autori i përgjigjet se sulmi i 7 tetorit ishte një tronditje e madhe për izraelitët dhe për një pjesë të konsiderueshme të hebrenjve në diasporë në mbarë botën, për shkak të humbjes së besimit në fuqinë absolute ushtarake të ushtrisë izraelite dhe zbulimi i paaftësisë së qeverisë izraelite.
Kjo çoi në mbështetje për Izraelin, veçanërisht në vendet perëndimore, udhëheqësit e të cilëve nxituan të vizitojnë Izraelin për të siguruar qeverinë atje për mbështetjen e tyre të pakushtëzuar. Gjatë luftës, mediat kryesore ishin të preokupuara për të folur për jetën e përditshme të shoqërisë izraelite pas kësaj dite tragjike, duke injoruar 12 muajt e brutalitetit të paprecedentë të shkaktuar ndaj palestinezëve në Rripin e Gazës nga ushtria izraelite.
Media dhe akademia
Sa i përket mediave kryesore, në të dyja vendet ato shpesh publikonin informacione që mbështesnin perspektivën izraelite, por me një ndryshim të rëndësishëm, që ishte se stacionet televizive dhe radio publike në Francë pësuan presion nga autoritetet politike, ndërsa në Shtetet e Bashkuara praktikisht ka vetëm burime të mediave private.
Sa i përket komunitetit akademik, i cili duhet të jetë një hapësirë për të menduar dhe diskutim më të thellë, janë ndjerë edhe pasoja të forta – siç thotë profesori – dhe është bërë e vështirë diskutimi. “Në vend që të shkëmbejmë argumente shkencore, shpesh jemi dëshmitarë të sulmeve që synojnë diskreditimin e kundërshtarit, veçanërisht përmes dënimit të të gjitha formave të mendimit kritik që konsiderohet shprehje e antisemitizmit”, shton profesori.
Megjithatë, profesor Fassin thekson se gjatë ligjëratave që ka mbajtur dhe në diskutimet publike ku ka marrë pjesë, shpeshherë ka qenë i befasuar nga interesimi për të analizuar situatën dhe për të mbrojtur ligjin dhe drejtësinë. Ai ndjeu se studentët, punonjësit akademikë, por edhe qytetarët përpiqen të çlirohen nga prangat e kontrollit të fjalës dhe opinionit dhe se kërkojnë hapësirë për të menduar për atë që ka ndodhur vitin e kaluar, të cilën profesori e konsideron jashtëzakonisht të rëndësishme.
Ai tha: “Nëse ekziston një kërcënim ekzistencial, ai ka të bëjë ekskluzivisht me palestinezët, territoret e të cilëve po zvogëlohen vazhdimisht nën ndikimin e vendbanimeve dhe shkatërrimit. Siç shkroi një sociolog izraelit, nëse palestinezët përpiqen të negociojnë, ata injorohen; nëse rebelohen, përballen me shtypje brutale. Në fatkeqësinë aktuale, ne mbështetemi në modelin e Afrikës së Jugut si modelin e vetëm që na lejon të imagjinojmë një rrugëdalje nga urrejtja e rrënjosur thellë midis popullit indigjen dhe popullit pushtues”. /tesheshi.com/
